Χιουμοριστικο-ρεαλιστικά Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα,

Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας

κι άλλα ‘ναι και τα κάλαντα τση κάθε μέρας τσ’ άγιας.

Γι’ αυτό και είπαμε προχθές, κάλαντα Χριστουγέννων

και τώρα της Πρωτοχρονιάς λέμε και ορισμένων…

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος

και την καινούργια τη χρονιά να μην υπάρξει πόνος!

Μα είμαστε μαζοχιστές κι ο πόνος μας αρέσει,

γι’ αυτό, αν πιάσει η ευχή θα μας στεναχωρέσει...

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, Θέ μου να μην ξανάρθει

χρονιά σαν και τη φετινή, που είχε τόσα πάθη,

τόσες ζημιές και συμφορές και του ολέθρου λάθη

που στης αβύσσου συνεχώς μας σέρνουνε τα βάθη.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά και κάποια απ’ τα λάθη

τ’ ανθρώπου, τα ολέθρια, καθένας σας θα μάθει

στη σημερινή μας «ψαλτική» γιατ’ όλους μας αγγίζουν

κι άλλους μας θανατώνουνε κι άλλους προβληματίζουν.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, Ομπάμα, πλανητάρχη,

που καλυτέρευση καμιά δεν είδα να υπάρχει

απ’ τη στιγμή που έπιασες του κόσμου το τιμόνι

μ’ απεναντίας πλήσιαναν, βάσανα, πίκρες πόνοι.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ,

που γίνεται στα κράτη σου, «Το κάγκελο της Πόπης…»

Κι όποιος δεν εφαλίρισε, σιμά θα μπατιρίσει

και όλο σου το σύστημα θα το ταρακουνήσει.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ταλαίπωρη Ελλάδα

που όλοι σε αρμέγουνε σαν να ‘σαι αγελάδα.

Κι αν στέρεψε το γάλα σου και βγάζεις μόνο αίμα,

εκείνοι με το αίμα σου, κάνουνε, πλούσιο γεύμα…

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, σαΐνια του Ομπάμα,

σκοτώσανε στο Πακιστάν, Μπιν Λάντε τον Οσάμα

που ήταν της Αλ Κάιντα, πυρήνας και μαγνήτης

και «των Διδύμων» βέβαια ο φοβερός ο θύτης.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι έχουνε κάμει σκόνη

τον εθνικό… πηδάτορα! τον Σύλβιο Μπερλουσκόνι,

τον πιο μεγάλο Ιταλό, μετά τον Μουσολίνι

που ούτε γάτα θηλυκιά, λένε, πως δεν αφήνει…

Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά, το μαύρο το χρυσάφι

αιτία είν’ που φάγανε τον Μοαμάρ Καντάφι,

απού σαράντα τέσσερα χρόνια εκυβερνούσε

τους Λίβυους δικτατορικά κι όλους τους τυραννούσε.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, τσ’ Αιγύπτου τον μονάρχη

τον παραμέρησ’ ο λαός και έπαψε να άρχει.

Για τον Μουμπάρακ πρόκειται, που ήτανε κι ο Νόμος

κι ο Φαραώ και ο Θεός και του λαού ο τρόμος!...

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, και όμορφα κι ωραία

τα πράγματα τα πήγανε στη Βόρεια Κορέα

που τον ξεφορτωθήκανε χωρίς ν’ ανοίξει μύτη

τον Εθνικό Δικτάτορα τον Ζόνγκ τον… μακαρίτη.

Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά, κι ο Σαρκοζί θερίζει

κι η Μέρκελ με την μπότα της, όλους μας αλωνίζει.

Κι ο Άγγλος, η αλώπεκα λέει: «Σκυλιά αλέστε…»,

εγώ έχω τη λίρα μου και σεις ας κουτουλιέστε…

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, κυβέρνηση πιο πρώτη

που της ασχετοσύνης σου μας κούφαναν οι κρότοι!

Κι όταν στο απροχώρητο μας έφερες μια μέρα,

μανδύα μόνο άλλαξες, μήπως και φύγει η… ξέρα…

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, «Ο Μανωλιός αλλάζει

και βγάζοντας τα ρούχα του, αλλιώς τα ξαναβάζει…»

Μα δεν γινότανε κι αλλιώς αφού δεν έχεις άλλα

γιατί σου ‘φάγαν τα λεφτά, λαμόγια τα μεγάλα.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, κυβέρνηση καινούργια

που κάθε μέρα τα θωρείς, πιο ζόρικα τ’ αγγούρια

και μόλ’ αυτά διατηρείς πενήντα Υπουργεία

σε χώρα που επικρατεί, φτώχεια και ανεργία.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ΠΑΣΟΚ όπου θα πρέπει

«ΣΟΚ» να σε λένε στο εξής, όποιοι ‘ναι καθώς πρέπει!

και να σε αποφεύγουνε, ακόμα και τα ζώα

διότι την Ελλάδα μας, την έκαμες… «μη σώα…».

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

καλή ‘σαι και του λόγου σου… «κλεψιά και αμαρτία».

Κι ανέ το γραφ’ η μοίρα μας να μα σε κυβερνήσεις

αν κάτι έμειν’ όρθιο, εσύ θα το γκρεμίσεις.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, Αλέκα Παπαρήγα

κι αν τα εφτά γίνουν εννιά και πάλι είναι λίγα,

κι άδικα ξερογλείφεσαι, να πέσουν να τ’ αρπάξεις

του τράγου τ’ αμελέτητα, γι’ αυτό, «βιολί ν’ αλλάξεις…».

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, στον Τσίπρα τον Αλέξη,

«τον άσχετο στραβογαλά» που θέλει να αρμέξει

τη σκνίπα κι απ’ το γάλα της πολλά λεφτά να βγάλει

«κι αυτό!» το πατεντάρισε… μην του τ’ αρπάξουν άλλοι.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά στην Μπακογιάννη Ντόρα,

που περιμένουνε πολλοί, να σώσει αυτή τη χώρα.

Όμως το κόμμα που ‘φτιαξε για να μας κυβερνήσει,

δεν λέει τ’ αφιλότιμο, διόλου ν’ αναντρανίσει.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά Καραμανλή Κωστάκι

απού το μισοβούλιαξες κι εσύ το… καραβάκι.

Όμως, γι’ αυτά που γίνονται, εσύ ‘πες την αλήθεια

και «το χαζό», μας φλόμωσε, ψευτιές και παραμύθια.

Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά, μας έχουν παλαβώσει

σαν λέν’, «ο Άσωτος υιός» τη χώρα μας θα σώσει

και εννοούν τον Σαμαρά, που του ‘πρεπε σαμάρι

στο σώμα να του βάλουμε κι ένα βαρύ γομάρι.

Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά, πήγαμε να τα πούμε

του Ηγουμένου του Εφραίμ, μα στο ρεφρέν πριν μπούμε

οι μπάτσοι μας προλάβανε, τον είχαν τσελεκώσει

και στα δικά του κάγκελα μέσα τον είχαν χώσει.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι η Κρήτη είναι μέλος

του κόσμου, όμως: «Τον γαμπρό ξυρίζουνε στο τέλος…»

και θα τα πούμε και σ’ αυτήν σε λίγους επωνύμους

πού ‘ναι στην Περιφέρεια, σε Δήμους κι απο-Δήμους.

Αρχιμηνιά καλή Χρονιά Σταύρο Αρναουτάκη

που ‘χεις πτυχίο «Ανοικτού» σαν κείνο του Λειψάκη

κι είσαι στην Περιφέρεια της Κρήτης, ο ηγέτης,

πάντοτε να διεκδικείς, χωρίς να είσ’ επαίτης.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, Δημάρχοι ξεπεσμένοι

των Δήμων που διαλύθηκαν κι είστε προσκολλημένοι

εις τους μεγάλους Δήμους μας, σαν χρήσιμοι ή φύρες…

ξεχνώντας: «Από Δήμαρχοι, γινήκατε κλητήρες…»

Αρχιμηνιά, καλή χρονιά, σ’ όλη την Οικουμένη

και την καινούργια τη χρονιά να ζούμε ευτυχισμένοι.

Να ‘χουμε υγεία κι αγαθά και να περάσ’ η Κρίση

κι αυτούς που την προκάλεσαν, μια κρίση να τους σβήσει!

Παύλος Πολυχρονάκης

Αναδημοσιευσα Απο Ρεθεμνιωτικα Νεα